van kerkom art

Proces.
Alledaagse momenten, situaties … schijnbaar onbelangrijk, werken relativerend. Aan het grote geheel ondergeschikte details die niet opgemerkt zijn, zichtbaar maken. Je constant afvragen wat wel of niet belangrijk is. Weglaten van het overbodige. Dit alles loopt via bepaalde vaste lijnen. Er is een periode dat je ergens lyrisch over bent, dit gevoel kan verdwijnen maar er rest iets tastbaars, een schilderij, een schets een illustratie. Daarmee is het echter niet afgelopen. Deze lijnen blijven langs elkaar lopen. Soms in schijnbaar heel verschillende technieken of stijlen. Een blijvende onrust, Aan een schilderij beginnen, vastlopen, weglopen, opnieuw beginnen, even vooruit kunnen, het af moeten maken.

Themathiek.
De gekozen beeldelementen liggen verborgen in de onderschildering, die ‘abstract expressionistisch’​ ontstaat. Je ziet in de kleur en vormvlakken dat wat er op dat moment in je hoofd rondspookt. Dit voor jou ‘herkenbare’ figuratieve element wordt geïsoleerd en moet uiteindelijk het verhaal vertellen, Soms weet je niet meteen waarom iets je wel of niet iets doet. Zonder nadrukkelijk gebruik van esthetiek, of het soms trachten uit te bannen, de inhoud zo krachtig mogelijk weergeven > Figuratief expressionisme.